Hoi, ik ben Janine. Ik woon inmiddels al meer dan 20 jaar met veel plezier in Deventer. Ik ben getrouwd en moeder van twee kinderen.
Als kind hield ik enorm van lezen en schrijven. Ik schreef zelf verhalen en heb ook geprobeerd gedichten te schrijven, maar dat bleek toch lastiger dan gedacht. Ik vond het leuk als bij Nederlands de opdracht was: “schrijf een opstel”. Zelfs heb ik een tijdje gedacht dat ik later kinderboekenschrijfster wilde worden. Samen met een vriendinnetje was ik er al aan begonnen: zij de tekeningen, ik het verhaal. Volgens mij hebben we twee hoofdstukken afgemaakt…
En dan ga je studeren, werken, er komt een gezin, en die droom om te schrijven belandt ergens in je achterhoofd. “Dat ga ik nog een keer doen.” Maar in de hectiek van het dagelijks leven komt het er niet van. Tot ik begin 2018 met mezelf afsprak: dit jaar ga je uitzoeken of dat schrijven nou echt iets kan worden. Lukt het niet, prima, dan heb je het uitgeprobeerd en kun je het uit je hoofd zetten. En dat was een goed idee, want ik vond het heerlijk om weer te schrijven. Het voelde alsof je een oude vriend, die je uit het oog verloren bent, weer opnieuw ontmoet.
Ik ben begonnen met het schrijven van korte stukjes over de mensen die ik in mijn werk tegenkom. Ik werk als psycholoog met mensen met een verstandelijke beperking of niet aangeboren hersenletsel. Je vindt deze stukjes terug onder Portretten. Vervolgens wilde ik proberen of ik ook een langere adem kon hebben dan het schrijven van korte stukjes. Dat is het boek Harm geworden.
Zo zie je maar waar een goed voornemen toe kan leiden!
Janine Berger-Schonewille
janinegewoonschrijven@gmail.com